Οι στιγμές, πραγματικά, συγκινητικές, αφού είχαν 24 ολόκληρα χρόνια να δουν τον προσφιλή τους 90χρονο πλέον εξαιρετικό δάσκαλο, που εξακολουθεί να έχει νεανικό φρόνημα και ευγενική διάθεση.
Έχει μείνει στους σπουδαστές αξέχαστη η ατάκα του: "Αυτά συνέβαιναν στην αρχαία Εκκλησία...", που χρησιμοποιούσε κάθε φορά, που σχολίαζε και χαρακτήριζε νοσηρές συμπεριφορές στα σύγχρονα εκκλησιαστιοκά πράγματα.
Απλός και προσηνής, γι' αυτό και πολύ συμπαθής. Επέμενε ως καθηγητής, επιμένει και τώρα, στην αλήθεια, στην πίστη, στις αξίες, στην εσωτερική ομορφιά.
Το σύνθημα: "Ζήστε χωρίς όρια", ο κ. Νίκας, το αντικαθιστά με το σύνθημα: "Ζήστε στα ελεύθερα και ατελείωτα όρια του Θεού".
Γνωρίζει τα όριά του, αλλά και τα όρια των άλλων, γι' αυτό αισθάνεται αυτοασφαλισμένος και ταυτόχρονα αυτοπροσφερόμενος. Ξέρει τι να απαιτεί από τον εαυτό του και τι από τους άλλους.
Ο κ. Νίκας δεν μένει ποτέ πνευματικά ακινητοποιημένος, όταν λαμβάνει εσωτερικά ή εξωτερικά συμβάντα, ωστόσο σε περιοχές απαγορευμένες ηθικά δεν κινείται, κάτι, που τον βοηθάει στην ποιοτική επιβίωση και στη συνεννόηση, καθώς και στην υπέρβαση δυσχερειών.
Δίδασκε στους σπουδαστές, και το θυμήθηκαν οι επισκέπτες του, το διδάσκει και τώρα με τη στάση ζωής του, ότι ορθή επιλογή είναι η ισορροπία της ψυχής, γιατί είναι επικίνδυνο να γέρνουμε από εδώ ή απ' εκεί, είτε από κακία, είτε από αμάθεια. Το "οριοθετείν" και το "ορθολογείν" είναι τελικά "σχοινοβατείν".
Το λέει πάντα, και το κάνει και ο ίδιος πράξη στη ζωή του, πως ο ώριμος και συνετός χαρακτήρας, τέτοιοι επιδίωκε να γίνουν οι σπουδαστές του, μπορεί να αποτελέσει μαθητεία σε ισορροπίες μεταξύ αμφιβολίας και βεβαιότητας, σε ευαισθητοποίηση στην αίσθηση του μέτρου και της αμετρίας, σε άσκηση αναγνώρισης της οροθετικής γραμμής.
Οι τρεις θεολόγοι έφυγαν από κοντά του, με την υπόσχεση ότι θα επανέλθουν, αλλά και πλήρεις από το φως και την αστροφεγγιά των συναισθημάτων.
Επέστρεψαν, έστω και για λίγο, στα χρόνια των σπουδών, όπου ανυπομονούσαν να εισέλθει στην αίθουσα ο κ. Νίκας, όπως και οι άλλοι καθηγητές, και να ξεκινήσει η περιπέτεια της γνώσης, της επίγνωσης και της κατάγνωσης.
π. Ηλίας Μάκος
