Εόρτασε το ιστορικό μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας Χαραυγής (Λύκου) [ΦΩΤΟ]

Το ιστορικό μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας Χαραυγής (Λύκου), μετόχι της Μονής Γηρομερίου, που βρίσκεται σε μια τοποθεσία καταπράσινη στα... πόδια του χωριού και έχει βαθύ παρελθόν, εόρτασε την Παρασκευή 17 Ιουλίου. Στη θεία λειτουργία μετ' αρτοκλασίας, όπου συμμετείχαν πιστοί και από τα γύρω χωριά, προεξήρχε ο ιερομόναχος της Μονής Γηρομερίου π. Αλέξιος και συνιερούργησαν οι ιερομόναχοι της Μονής Γηρομερίου π. Σεραφείμ και π. Δονάτος (υπεύθυνος του Μετοχίου), καθώς και οι ιερείς π. Παναγιώτης Σπυρίδης (τέως εφημέριος Πέρδικας) και π. Δημήτριος Μαρτίνης (εφημέριος Πολυδρόσου). Μετά τη θεία λειτουργία τελέστηκε αγιασμός.
ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ
Στο απλό και κατανοητό και ταυτόχρονα διαδακτικό κήρυγμά του ο π. Αλέξιος,  αναφέρθηκε στο μαρτύριο της αγίας, η οποία στόχευε σε υψηλούς πνευματικούς σκοπούς και τους πέτυχε. Σημείωσε ότι υπεραπσίστηκε απέναντι στους ειδωλολάτρες, αλλά και στον ίδιο τον πατέρα της, που ήταν ιερέας των ειδώλων, το θησαυρό της ορθής πίστης, θυμίζοντας στις ημέρες μας την ευθύνη μας να διατηρήσουμε ανόθευτη και απαραχάρακτη την Ορθοδοξία, τη μόνη αλήθεια, που μας οδηγεί στη σωτηρία. Η πνευματική ζωή, υπογράμμισε, αν και απαιτεί σκληρό αγώνα, κρύβει ανέκφραστη χαρά και ευλογία. Αυτό, όμως, μπορούμε να το καταλάβουμε μόνο αν το ζήσουμε προσωπικά. Η εμπειρία της "εν Χριστώ ζωής" είναι συγκλονιστική.
ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ 
Δεν υπάρχουν στοιχεία για το πότε  χτίστηκε το μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας.  Είναι βέβαιο ότι πρόκειται περί παλαιάς μονής. Το έτος 1827 είναι η χρονολογία, που αναγράφεται στην είσοδο της εκκλησίας της μονής.  Στη μοναδική εναπομείνασα παλαιά εικόνα στο τέμπλο, υπάρχει η χρονολογία 1829. Τότε  ανεγέρθηκε καινούργιος ναός.  Η λειψανοθήκη αναγράφει χρονολογία 1783 (THC AΓHAC ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΡΤΗΡΟ ΜΑΡΙΝΑ 1783).  Η χρονολογία αυτή προφανώς σχετίζεται με την κατασκευή της λειψανοθήκης. Ο Αραβαντινός στο έργο του «Περιγραφή της Ηπείρου » αναφέρει: «Μοναστήριον αρχαίον κείμενον κατά την αριστεράν όχθην του ποταμού της Γλούστας παρά το χωρίον Λύκου», χωρίς να παραθέτει άλλες πληροφορίες. Τα παλιά εκκλησιαστικά βιβλία δεν σώθηκαν.