"Εκείνο που συνέβη με τον Κατσίφα μπορεί να συμβεί σε όλους μας". "Με τη δολοφονία Κατσίφα φάνηκε η πολιτιστική χρεωκοπία της Αλβανίας". "Πατριωτισμός δεν είναι το μίσος για τους άλλους". Αυτό ήταν το κεντρικό νόημα του πολύ γνωστού Αλβανού πολιτικού αναλυτή Fato Lubonja σε άρθρο του στην αλβανική εφημερίδα «Πανόραμα». Να σημειωθεί ότι ο Fatos Lubonja ήταν για πολλά χρόνια, επί Χοτζικού καθεστώτος, έγκλειστος στις φυλακές Μπουρέλλι της Αλβανίας, τιμωρημένος σε καταναγκαστικά έργα και έχει την αίσθηση του δικαίου και της ελευθερίας. Ολόκληρο το άρθρο του έχει ως εξής: "Το περιστατικό στους Βουλιαράτες μιλά για μία από τις πιο σοβαρές πτυχές της αποτυχίας της 27χρονης μεταβατικής περιόδου προς τις ευρωπαϊκές αξίες, την οποία μπορούμε να την ονομάσουμε «λανθασμένο δρόμο», που μας οδήγησε σε πολλές χρεοκοπίες, με πρώτη την πολιτιστική χρεοκοπία.
Την πολιτιστική αυτή χρεοκοπία, πιο πολύ θα την ονόμαζα παρακμή της εθνικοκομμουνιστικής κουλτούρας που χαρακτηρίζεται από την απομόνωση από άλλες κουλτούρες, από προπαγανδιστική χειραγώγηση καθώς και από μια παιδική σχιζοφρένεια - όχι με την έννοια της σχιζοφρένειας ως ψυχική ασθένεια, αλλά με μια συναισθηματική διάθεση όπου δεν υπάρχουν αποχρώσεις ορθολογικής κριτικής σκέψης - σύμφωνα με την οποία, πάντα οι κακοί είναι οι άλλοι, ενώ εμείς πάντα οι καλοί.
Εάν θα είχαμε κάνει βήματα προς μια άλλη κουλτούρα, το περιστατικό στους Βουλιαράτες θα μας βοηθούσε να αναλογιστούμε πολύ πιο βαθιά για «τους χοίρους και τα γαϊδούρια» που ζουν στην Αλβανία (ακόμη και στην Ελλάδα, αλλά σε αυτό το άρθρο προτιμώ να ασχοληθώ με τους συμπατριώτες μου).
Θα πρέπει να αναλογιστούμε και να σκεφθούμε για τις αιτίες, που οδήγησαν τον Κατσίφα στην πράξη εκείνη, όπως κάνουν στη Δύση με τις περιπτώσεις των τρομοκρατών, που είναι της δεύτερης ή της τρίτης γενιάς των μεταναστών, οι οποίοι γεννήθηκαν στη Δύση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, σύμφωνα με σοβαρές μελέτες, οι τρομοκράτες αυτοί είχαν πέσει θύματα προσβολής.
Εγώ λέω ότι και η πράξη του Κατσίφα, και η υποστήριξη, που η περίπτωσή του βρίσκει στη Μειονότητα, θα πρέπει να μας κάνει να σκεφθούμε λίγο περισσότερο, τι Αλβανία κτίσαμε εμείς για τον εαυτό μας, αλλά και για τους Μειονοτικούς οι οποίοι είναι και αυτοί Αλβανοί πολίτες.
Εάν σκεφθούμε λίγο περισσότερο, θα θυμηθούμε ότι το 52% των Αλβανών θέλουν να φύγουν από την Αλβανία, διότι η ζωή στον τόπο έχει γίνει ανυπόφορη από την κυριαρχία των εγκληματικών ομάδων, που μας κυβερνούν σε συνεργασία με την πολιτική εξουσία.
Εφόσον οι ίδιοι οι Αλβανοί μισούν και πολεμούν τους Αλβανούς, γιατί μας εκπλήσσει το γεγονός ότι υπάρχουν και Έλληνες μειονοτικοί, οι οποίοι όχι μόνο δεν μας θέλουν αλλά και ονειρεύονται το μέρος όπου ζουν να ενωθεί με την Ελλάδα;
Και εδώ εμφανίζεται η πρώτη σχιζοφρένεια: Πολλοί από τους Αλβανούς, που δηλώνουν ότι η Αλβανία δεν γίνεται χώρα με ανθρώπους σαν τον Ράμα και τους εγκληματίες, που τον περιβάλλουν, ουρλιάζουν εναντίον των Ελλήνων μειονοτικών, που μισούν δήθεν τους Αλβανούς μολονότι, λένε, έχουμε δημιουργήσει γι΄ αυτούς τις συνθήκες για μια ομαλή ζωή.
Και δέχονται να τους καθοδηγεί σ΄ αυτό το μίσος λόγω εθνικότητας, ο άνθρωπος που τον μισούν, ο Ράμα! Πατριωτισμός δεν είναι το μίσος για τους άλλους, αλλά το έργο για την οικοδόμηση ενός σοβαρού κράτους που να λειτουργεί για τους πολίτες του, συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων μειονοτικών, και όχι για κλέφτες και εγκληματίες
Δεύτερον, όταν δολοφονήθηκε ο Κατσίφας, ο πρωθυπουργός και οι άλλοι, όχι μόνο δεν σκέφθηκαν τα όσα προανέφερα αλλά, δεν εξέφρασαν ούτε μία επιφύλαξη για τη δολοφονία του.
Για να τον κάνουν όσοι περισσότεροι εχθρό, τα ΜΜΕ τον παρουσίαζαν μόνο με στρατιωτικά ρούχα, θέλοντας να εξαλείψουν την ανθρώπινη πτυχή του και κανείς δεν ζήτησε να μάθει κάτι περισσότερο, όχι μόνο τους λόγους που τον οδήγησαν στο μίσος, αλλά για τις συνθήκες υπό τις οποίες έγινε το περιστατικό, ή να μάθουν, η "ΡΕΝΕΑ" πήρε εντολή από προϊστάμενη αρχή να τον σκοτώσει, ή τον σκότωσε με δική της πρωτοβουλία;
Η δολοφονία συνοδεύτηκε με επευφημίες για την εθνική υπερηφάνεια και με φράσεις όπως «τους βάλαμε τους Έλληνες στη θέση τους» κ.ά.
Ακολούθησε η αντίδραση των Ελλήνων πολιτικών και η κηδεία με τα απαράδεκτα αντιαλβανικά συνθήματα και μέσα σε λίγες ημέρες, εκείνοι που μιλούσαν με τη γλώσσα της βίας, άρχισαν να μας μιλούν με τη γλώσσα της ωριμότητας και να λένε ότι δεν πέσαμε θύμα των προκλήσεων των Ελλήνων.
Εάν όμως σκεφθούμε λίγο πιο βαθιά, μπαίνει το ερώτημα: Γιατί δεν ήμασταν εξίσου ώριμοι για να αποτρέπουμε τη δολοφονία, γιατί δεν συνελήφθη ο Κατσίφας και μετά να οδηγηθεί στην δικαιοσύνη;
Απ΄ ό,τι γνωρίζουμε, ο Κατσίφας πυροβόλησε στον αέρα και μετά εναντίον της Αστυνομίας, όχι για να σκοτώσει αλλά να εκφράσει το θυμό και την πικρία του.
Τρίτον, η ιστορία μας διδάσκει ότι η βία και οι προσβολές εναντίον μειοψηφιών που είναι διαφορετικοί από μας: Εβραίοι, Ρομά, έγχρωμοι, Αλβανοί, Έλληνες, Σέρβοι, Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί, ομοφυλόφιλοι ή μετανάστες, είναι το πρώτο βήμα που ανοίγει το δρόμο στη βία, που μπορεί να υποστούν όλοι, από ανθρώπους της βίας που ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν τις πλειοψηφίες.
Να σκεφθούμε δηλαδή, ότι εκείνο που συνέβη με τον Κατσίφα, κινδυνεύει να συμβεί σε πιο σοβαρή μορφή σε όλους μας, από ανθρώπους οι οποίοι τη βία προς τον ασθενέστερο και το «γλείψιμο» του ισχυρού, τις έχουν τρόπο συμπεριφοράς και διακυβέρνησης".