Ενδιαφέροντα πράγματα είπε για τον ανθρώπινο εγκέφαλο κατά την παρουσίαση του βιβλίου του με τίτλο «ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ» στην Ηγουμενίτσα, ο γνωστός καθηγητής ψυχολογίας Γιώργος Παξινός, το ακροατήριο, όμως, ήταν μικρό. Κατά την επιστημονική του άποψη ο εγκέφαλος είναι το μόνο όργανο που έχει έναν χάρτη του σώματος, έναν χάρτη του έξω κόσμου κι έναν χάρτη των εμπειριών μας. Ο εγκέφαλος περιέχει περίπου 1.000 πυρήνες, 2.000 μείζονες διασυνδέσεις, 200 σημαντικά ένζυμα, 20.000 γονίδια, που εκφράζονται σ' αυτόν και 87 δισεκατομμύρια νευρώνες. Απορρίπτει τον όρο «ψυχή» και μιλάει για συμπεριφορά, ερέθισμα και αντίδραση. Κατ' αυτόν εάν η ψυχή είναι εκεί όπου εδρεύουν τα κίνητρα, η λογική, οι αισθήσεις, οι μνήμες, οι αποφάσεις, τότε δεν χρειάζεται να υποθέσουμε ότι υπάρχει. Υπάρχει ο εγκέφαλος που κάνει αυτή τη δουλει. Όσον αφορά το βιβλίο πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που οι ήρωές του ταξιδεύουν σε τέσσερις ηπείρους με σκοπό την εύρεση της ταυτότητάς τους. Αξίες όπως η Αγάπη, η Πίστη, η Συγχώρεση και η Ελευθερία μπορούν να αλλάξουν τις ζωές τους. Ανακαλύπτουν τα όρια της επιστήμης και του νου. Διαπιστώνουν ότι μπορεί ο άνθρωπος να συμφιλιωθεί με τη φύση. Για το βιβλίο μίλησαν η Αικατερίνη Ψαροπούλου, καθηγήτρια Φυσιολογίας στο Τµήµα Βιολογικών Εφαρµογών και Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και η Μαρίνα Μπέση, νηπιαγωγός-φιλόλογος, Msc στις Επιστήµες Αγωγής, Διευθύντρια Πρωτοβάθµιας Εκπαίδευσης Θεσπρωτίας. Χαιρετισμό απηύθυνε ο δήμαρχος Ηγουμενίτσας Γιάννης Λώλος, ο οποίος αναφέρθηκε στην τιμητική παρουσία ενός μεγάλου επιστήμονα στην πόλη της Ηγουμενίτσας. Μερικές από τις θεωρίες του κ. Παξινού είναι ότι η συμπεριφορά μας είναι αποτέλεσμα δύο παραγόντων, στους οποίους δεν έχουμε καμία επίδραση, άρα δεν έχουμε και ελεύθερη βούληση. Από τη μια ο γενετικός, διότι δεν επιλέγουμε τους γονείς μας, και από την άλλη ο κοινωνικός, που αφορά το περιβάλλον που μας περικλείει, δηλαδή δεν επιλέγουμε την κοινωνία, όπου θα μεγαλώσουμε ούτε το αν η μητέρα μας κάπνιζε όσο διαρκούσε η κύηση. Επομένως, ο νους είναι ο αφηγητής του εγκεφάλου και η συμπεριφορά το απότοκο. Άρα, σμιλευόμαστε ως άτομα από τις εμπειρίες διαμορφώνοντας τον χαρακτήρα μας, καθώς και από το γενετικό υλικό με το οποίο έχουμε προικιστεί. Για να γίνει σαφές αυτό δίνει ο κ. Παξινός ένα παράδειγμα: στον τομέα της ρομαντικής αγάπης δεν υπάρχει ελεύθερη βούληση. Μερικοί μπορεί να δηλώνουν ότι θέλουν να απαλλαγούν από την αγάπη τους, αλλά τελικά δεν τα καταφέρνουν, φτάνοντας στο σημείο ακόμη και να αυτοκτονήσουν. Είναι σαν αυτό που έλεγε ο Σοπενχάουερ: «Ο άνθρωπος μπορεί να κάνει αυτό που θέλει, αλλά δεν μπορεί να θέλει αυτό που θέλει». Η αίσθηση, η
αντίληψη και η συνείδηση εξαρτώνται απόλυτα από τον εγκέφαλο. Εάν είχαμε γεννηθεί σε μια χώρα, όπου λιθοβολούν τις γυναίκες, θα είχαμε τις ίδιες πιθανότητες να συμμετάσχουμε σε έναν λιθοβολισμό με εκείνους που γεννιούνται εκεί τώρα. Η εσωτερική διανοητική ζωή μας, είναι ο τόπος, που αισθάνεται κάποιος όταν βιώνει την αγάπη, το μίσος, την άμετρη επιθυμία, τη ζήλια ή τον θαυμασμό. Και όσο μεγαλύτερη είναι η πολυπλοκότητα του νευρικού μας συστήματος, τόσο μεγαλύτερο το ρεπερτόριο της συνείδησής μας. Και εξορίζεται όταν κοιμόμαστε χωρίς όνειρα και όταν είμαστε αναίσθητοι. Εν κατακλείδι, είμαστε μέρος όλων αυτών, που έχουμε γνωρίσει και συναντήσει. Ο νους είναι η ενέργεια του εγκεφάλου. Όπως και η σκιά μας δεν μπορεί να μας αναγκάσει να πράξουμε κάτι, έτσι και ο νους δεν εξαναγκάζει τον εγκέφαλο να κάνει κάτι που δεν θέλει. Ποιος από εμάς δεν θα ήθελε να απορρίψει από τη ζωή του τις εμμονές του, τις ανησυχίες του, τους καταναγκασμούς του ή την κατάθλιψή του; Όμως είμαστε γονίδια λαξευμένα από την εμπειρία. Δεν είμαστε συντάκτες των σκέψεών μας, αλλά απλοί παρατηρητές. Η σχιζοφρένεια είναι διαταραχή του νου και χαρακτηρίζεται από δυσκολία στις κοινωνικές σχέσεις και από την ανικανότητα του ασθενή να αντιληφθεί την πραγματικότητα. Πιθανολογείται, κατά τον κ. Παξινό, ότι υπάρχουν νευρώνες στον εγκέφαλο, που είτε βοηθούν είτε καταστέλλουν την επιθετικότητα σε συνδυασμό με την προδιάθεση και το κοινωνικό περιβάλλον. Ο άνθρωπος έχει ακόμη απομεινάρια από τον εγκέφαλο των ερπετών και τα παλαιολιθικά συναισθήματα. Ακόμη και ο αρουραίος έχει φαντασία, βέβαια φτωχότερη από τη δική μας. Η φαντασία είναι μια επεξεργασία του εγκεφάλου, όπως η λογική και η αγάπη.
