Ανατριαχιαστικές λεπτομέρειες για τις συνθήκες ζωής στα κάτεργα του Χότζα, περιλαμβάνονται στο νέο βιβλίο "Σινική μελάνη" του 67χρονου Βορειοηπειρώτη Τηλέμαχου Κώτσια, που το 1991, σημαδιακή χρονιά γι' αυτόν, ήρθε στην Ελλάδα, μετά την κατάρρευση του καθεστώτος και το άνοιγμα των συνόρων και έγραψε το πρώτο του, τότε, βιβλίο. Λιτός στο λόγο, ωστόσο πολύ δυναμικός στις περιγραφές του, μεταφέρει με καθαρότητα και ειλικρίνεια στο χαρτί, με μυθιστορηματική μορφή, αληθινές ιστορίες, που, ακριβώς, επειδή είναι αληθινές, συγκινούν, δείχνοντας ότι ολόκληρη η Αλβανία ήταν μια απέραντη φυλακή. Για παράδειγμα, στο Σπατς, που πραγματικά ήταν τόπος θανάτου, ένα ορυχείο με υπόγειες στοές, μέσα στα μαύρα σπλάχνα της γης, όπου έκανε ζέστη και μύριζε θειάφι, στο οποίο δούλευαν σαν τα ζώα πάνω από χίλιοι πολιτικοί κρατούμενοι, με ποινές που ξεκινούσαν από
τα οκτώ χρόνια κι έφταναν τα είκοσι πέντε. Στο μπουντρούμι του Αργυροκάστρου, γινόταν βασανιστήρια με αυτοσχέδια χοντρά μαστίγια από λάστιχο ποτίσματος.Ο ίδιος το αφιερώνει αυτό το βιβλίο ως ελάχιστο φόρο τιμής «στα μέλη της οικογένειάς μου και τους συγγενείς μου που υπέφεραν στα κάτεργα του ολοκληρωτικού καθεστώτος της Αλβανίας», μεταξύ αυτών ο παππούς, ο πατέρας και ο θείος του, που φυλακίστηκαν επί Ενβέρ Χότζα. Πέρα απ' τα κάτεργα, υπάρχει και η συνέχεια που έλειπε και το πέρασμα στην Ελλάδα, μέχρι το 1991-1992.
