Ενταφιάστηκαν τα οστά των 100 Ελλήνων στρατιωτών, που εντοπίστηκαν στο Ντραγκότι Τεπελενίου...
Λήψη συνδέσμου
Facebook
Twitter
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές
Ενταφιάστηκαν σε μια σεμνή τελετή τα οστά των πρώτων 100 Ελλήνων στρατιωτών, που εντοπίστηκαν πρόσφατα στην περιοχή Ντραγκότι Τεπελενίου... Ο ενταφιασμός έγινε μέσα σε κλίμα συγκίνησης στο στρατιωτικό νεκροταφείο Βουλιαριτών (μετη βοήθεια του Αρχιεπισκόπου Τιράνων και Πάσης Αλβανίας Αναστασίου, το 1999 το κοιμητήριο αυτό απέκτησε τη μορφή που έχει μέχρι και σήμερα), σύμφωνα με το τυπικό της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Στο ναΐδριο της Παναγίας εψάλη από το Μητροπολίτη Αργυροκάστρου Δημήτριο και ιερείς της Μητροπόλεως η νεκρώσιμη ακολουθία ομαδικά και στα 100 παλληκάρια, που τα οστά τους ήταν καλυμμένα με την ελληνική σημαία, θυμίζοντας τη σημασία της θυσίας τους. Κατόπιν τα οστά κατέληξαν σε τάφους και έτσι το νεκροταφείο είναι πλέον πλήρες. Τα ταλαιπωρημένα, επί 78 ολόκληρα χρόνια παρέμεναν διασκορπισμένα στις χαράδρες και άταφα, οστά των στρατιωτών, που έχυσαν το νεανικό αίμα τους για τη λευτεριά της πατρίδας, περιμένουν πλέον την κοινή ανάσταση. Οι καθαρές ψυχές τους, που επί οκτώ σχεδόν δεκαετίες, περιπλανιόνταν στα βουνά της Βορειοηπειρωτικής γης, πλέον ησύχασαν και αναπαύτηκαν. Δεν ήταν εκεί οι συγγενείς των περισσοτέρων, ωστόσο η παρουσία από ελληνικής πλευράς δεν έλειπε. Παραβρέθηκαν η Ελληνίδα πρέσβης στα Τίρανα Ελένη Σουρανή, ο πρόξενος Αργυροκάστρου Βασίλειος Τόλικος, ο προέδρος του ΚΕΑΔ Βαγγέλης Ντούλες, ο πρόεδρος της "Ομόνοιας" Βασίλης Κάγιος ο ακόλουθος Άμυνας της Ελληνικής Πρεσβείας συνταγματάρχης Χρήστος Μπακιρτζής, ο αρχιπλοίαρχος Ιωάννης Καλογερόπουλος, ο Πλωτάρχης Σπυρίδων Σκουρτσίδης, ο συντονιστής της ομάδας εργασιών πεδίου των ςερευνών για τον εντοπισμό των οστών Νίκος Κύργος και απλοί Βορειοηπειρώτες. Στο μεταξύ από μαρτυρίες ηλικιωμένων, αλλά και στοιχεία, στην περιοχή της Κλεισούρας, στην κοιλάδα ήταν θαμμένοι Έλληνες και Ιταλοί χωριστά. Από τη μια πλευρά οι Έλληνες και από την άλλη οι Ιταλοί. Πρέπει να σημειωθεί ότι εκεί, έγιναν οι σφοδρότερες μάχες και σημειώθηκαν οι περισσότερες απώλειες και από τα δύο μέρη. Στη θέση Σαϊμόλα ,του χωριού Ντραγκότι στα στενά Κλεισούρας, σε χωράφια οι πεσόντες υπολογίζονται σε 420 ή κατ’ άλλους υπολογισμούς σε 720, ενώ μέχρι στιγμής βρέθηκαν 100. Μάλιστα οι Αλβανοί χωρικοί σέβονται τον χώρο, δεν τον καλλιεργούν και τον αποκαλούν “άκαρπη γη”. Κάτω από το γήπεδο στην πόλη της Πρεμετής βρίσκονται τα οστά εκατοντάδων πεσόντων, το ίδιο και κάτω από της εγκαταστάσεις των λεωφορείων της Κορυτσάς. Η Ελλάδα, αν και επιζητούσε την περισυλλογή των νεκρών της, αμέσως μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αυτό ήταν αδύνατο. Τα γεγονότα που μεσολάβησαν στην Αλβανία, δεν ευονούσαν μια τέτοια εξέλιξη. Λόγω της πρόχειρης ταφής σε μικρό βάθος, με την πάροδο των ετών, πολλά οστά βγήκαν στην επιφάνεια και κομματιάστηκαν κατά την άροση των χωραφιών από τα τρακτέρ, ή έγιναν στα βουνά βορά των άγριων ζώων.
Ενταφιάστηκαν σε μια σεμνή τελετή τα οστά των πρώτων 100 Ελλήνων στρατιωτών, που εντοπίστηκαν πρόσφατα στην περιοχή Ντραγκότι Τεπελενίου... Ο ενταφιασμός έγινε μέσα σε κλίμα συγκίνησης στο στρατιωτικό νεκροταφείο Βουλιαριτών (με τη βοήθεια του Αρχιεπισκόπου Τιράνων και Πάσης Αλβανίας Αναστασίου, το 1999 το κοιμητήριο αυτό απέκτησε τη μορφή που έχει μέχρι και σήμερα), σύμφωνα με το τυπικό της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Στο ναΐδριο της Παναγίας εψάλη από το Μητροπολίτη Αργυροκάστρου Δημήτριο και ιερείς της Μητροπόλεως η νεκρώσιμη ακολουθία ομαδικά και στα 100 παλληκάρια, που τα οστά τους ήταν καλυμμένα με την ελληνική σημαία, θυμίζοντας τη σημασία της θυσίας τους. Κατόπιν τα οστά κατέληξαν σε τάφους και έτσι το νεκροταφείο είναι πλέον πλήρες. Τα ταλαιπωρημένα, επί 78 ολόκληρα χρόνια παρέμεναν διασκορπισμένα στις χαράδρες και άταφα, οστά των στρατιωτών, που έχυσαν το νεανικό αίμα τους για τη λευτεριά της πατρίδας, περιμένουν πλέον την κοινή ανάσταση. Οι καθαρές ψυχές τους, που επί οκτώ σχεδόν δεκαετίες, περιπλανιόνταν στα βουνά της Βορειοηπειρωτικής γης, πλέον ησύχασαν και αναπαύτηκαν. Δεν ήταν εκεί οι συγγενείς των περισσοτέρων, ωστόσο η παρουσία από ελληνικής πλευράς δεν έλειπε. Παραβρέθηκαν η Ελληνίδα πρέσβης στα Τίρανα Ελένη Σουρανή, ο πρόξενος Αργυροκάστρου Βασίλειος Τόλικος, ο προέδρος του ΚΕΑΔ Βαγγέλης Ντούλες, ο πρόεδρος της "Ομόνοιας" Βασίλης Κάγιος ο ακόλουθος Άμυνας της Ελληνικής Πρεσβείας συνταγματάρχης Χρήστος Μπακιρτζής, ο αρχιπλοίαρχος Ιωάννης Καλογερόπουλος, ο Πλωτάρχης Σπυρίδων Σκουρτσίδης, ο συντονιστής της ομάδας εργασιών πεδίου των ςερευνών για τον εντοπισμό των οστών Νίκος Κύργος και απλοί Βορειοηπειρώτες. Στο μεταξύ από μαρτυρίες ηλικιωμένων, αλλά και στοιχεία, στην περιοχή της Κλεισούρας, στην κοιλάδα ήταν θαμμένοι Έλληνες και Ιταλοί χωριστά. Από τη μια πλευρά οι Έλληνες και από την άλλη οι Ιταλοί. Πρέπει να σημειωθεί ότι εκεί, έγιναν οι σφοδρότερες μάχες και σημειώθηκαν οι περισσότερες απώλειες και από τα δύο μέρη. Στη θέση Σαϊμόλα ,του χωριού Ντραγκότι στα στενά Κλεισούρας, σε χωράφια οι πεσόντες υπολογίζονται σε 420 ή κατ’ άλλους υπολογισμούς σε 720, ενώ μέχρι στιγμής βρέθηκαν 100. Μάλιστα οι Αλβανοί χωρικοί σέβονται τον χώρο, δεν τον καλλιεργούν και τον αποκαλούν “άκαρπη γη”. Κάτω από το γήπεδο στην πόλη της Πρεμετής βρίσκονται τα οστά εκατοντάδων πεσόντων, το ίδιο και κάτω από της εγκαταστάσεις των λεωφορείων της Κορυτσάς. Η Ελλάδα, αν και επιζητούσε την περισυλλογή των νεκρών της, αμέσως μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αυτό ήταν αδύνατο. Τα γεγονότα που μεσολάβησαν στην Αλβανία, δεν ευονούσαν μια τέτοια εξέλιξη. Λόγω της πρόχειρης ταφής σε μικρό βάθος, με την πάροδο των ετών, πολλά οστά βγήκαν στην επιφάνεια και κομματιάστηκαν κατά την άροση των χωραφιών από τα τρακτέρ, ή έγιναν στα βουνά βορά των άγριων ζώων. 
