Με μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε η μνήμη (11 Ιουνίου) του Αγίου Λουκά του ιατρού, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, στην πόλη του τη Συμφερούπολη. Έγινε λιτανεία του ιερού σκηνώματος του αγίου Λουκά, παρουσία εκατοντάδων πιστών και κληρικών από τη Ρωσία και την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων ήταν και άτομα από τη Θεσπρωτία. Στον ιερό ναό της Αγίας Τριάδος της ομώνυμης Μονής της Συμφερούπολης, τελέστηκαν την παραμονή οι ακολουθίες του Εσπερινού, του Όρθρου και των Χαιρετισμών. Την κυριώνυμο ημέρα εψάλη πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας Λαζάρου, συμπαραστατουμένου από τους Μητροπολίτες Θεοδοσίας και Κερτς κ. Πλάτωνα, Αργολίδος Νεκτάριο, Άρτης Καλλίνικο, Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων Τιμόθεο και τον Αρχιεπίσκοπο Ζανκόι Αλύπιο. Τα θαύματά του άπειρα. Όχι μόνο στην Κριμαία αλλά και στην Ελλάδα. Οι εμφανίσεις και οι επεμβάσεις του είναι πολλές. Σε πολλούς εμφανίζεται στον ύπνο τους, με την αρχιερατική και ιατρική στολή. Κρατάει στα χέρια του χειρουργικά εργαλεία, γάζες, σύριγγες κλπ. Και αφού συστηθεί στους ασθενείς, τους λέει πως ήρθε για να τους χειρουργήσει. Πολλοί όταν ξυπνούν το πρωί βρίσκουν στο σώμα τους τομή ή αίμα. Ο άγιος Λουκάς πέρασε πολυώδυνα βάσανα. Αλλά έμεινε πιστός άχρι θανάτου. Και χάρισε στην οικουμενική Ορθόδοξη Εκκλησία ένα ορατό σημείο της ευλογίας και της χάριτος του Θεού. Υπήρξε ένας άνθρωπος, που πέρασε από την κάμινο των δοκιμασιών, που γεύτηκε τον έγγαμο βίο, που κατόρθωσε με την αγάπη προς την ιατρική επιστήμη να θριαμβεύσει, να γἰνει φιλάνθρωπος να δημιουργήσει μεγάλα επιτεύγματα στη χειρουργική, να βοηθήσει και να διασώσει αναρίθμητους ανθρώπους. Και το κυριότερο, να γίνει οικείος και φίλος του Θεού. Να χρησιμοποιήσει δηλαδή τα τάλαντα που του δώρισε ο Θεός, όχι για τον εαυτό του, αλλά για το κοινό αγαθό και καλό των ανθρώπων, με απίστευτα και εκπληκτικά κατορθώματα πίστεως, αγάπης και αφοσιώσεως στο Θεό και τον άνθρωπο. Σε τέτοιο βαθμό ώστε να φθάσει το κομμουνιστικό καθεστώς της Σοβιετικής Ενώσεως, και ο ηγέτης του, ο Στάλιν, να του αποδώσουν τιμητικό βραβείο εξόχου διακρίσεως για την μεγαλειώδη του προσφορά στον άνθρωπο και την ιατρική επιστήμη. Είναι ένας άνθρωπος που έζησε στην ίδια εποχή με πολλούς από εμάς. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι η αλήθεια της Εκκλησίας δεν είναι ένα μουσειακό είδος. Αλλά είναι μία διαρκής, αιώνια και αδιάπτωτη συνέχεια ζωής, χάριτος και αγάπης.
