Ο Γιώργος Κομίνης είναι, από κάθε άποψη, κορυφαίος διαιτητής. Και στα γήπεδα με την απόδοσή του, που έχει ποιοτικά χαρακτηριστικά, και στην κοινωνία με το ήθος του. Γιατί η απόδοσή του στα γήπεδα, που κατά κανόνα είναι άριστη (λάθη αθέλητα μπορεί να συμβούν), συνδέεται άρρηκτα με το ήθος του. Και όμως, μέσα στη γενική κατρακύλα, απαξιώνεται και αυτός, αν και έχει δώσει εξαιρετικά δείγματα γραφής. Όχι μόνο, γιατί έρχονται και σφυρίζουν ξένοι διαιτητές σε τελικό στην Ελλάδα, λες και οι ξένοι είναι αλάνθαστα κομπιούτερ, αλλά και γιατί κάποιοι σκόπιμα διαδίδουν με δημοσιεύματα στον τύπο ότι "δύσκολα θα συνεχίσει να είναι στους πίνακες του χρόνου". Το ζήτημα δεν είναι προσωπικό, αλλά αφορά ολόκληρη την οικογένεια του ποδοσφαίρου, που αν θέλει να ξεπεράσει τις μεγάλες παθογένειες δεν μπορεί να αποκλείει διαιτητές χαρισματικούς, όπως ο Γιώργος Κομίνης.