Στη Θεσπρωτία υπάρχουν διάφορα είδη τοπικών ποικιλιών αχλαδιάς, όπως οι "μολυβάδες", τα "λογγίσια", τα "θερτήσια", τα "κοκκινάπιδα", τα "χειμωνάπιδα", τα "δροσάπιδα", η "μπελίτσα", η "σεβίτσα", τα "κοντούλια" κ.λ.π! Στην πλειοψηφία τους οι αχλαδιές ήταν αγριοαχλαδιές (γκορτσιές), που εμβολιάστηκαν (μπολιάστηκαν, όπως λένε στα χωριά της Θεσπρωτίας). Ο καλύτερος τρόπος (και σχεδόν ο μόνος) να εξημερώσει κανείς την γκορτσιά (αγριοαχλαδιά) είναι να την εμβολιάσει με κάποια ποικιλία αχλαδιάς. Το μπόλιασμα της αγριοαχλαδιας σε αχλαδιά δίνει δέντρα με ταχεία ανάπτυξη και καλή καρποφορία. Βέβαια, σε παραγωγικό επίπεδο καλλιεργειών, η γκορτσιά, αν και έχει πολύ καλή συμβατότητα και χρησιμοποιόταν από τους παραγωγούς ως υποκείμενο σε ξηρά, άγονα και ασβαστώδη εδάφη, σήμερα έχει αποσυρθεί καθώς δίνει δένδρα πολύ μεγάλου ύψους και καρπούς σχετικά υποδεέστερους ποιοτικά. Καλύτερη μέθοδος εμβολιασμού είναι με σχιστό εμβολιασμό (εγκεντρισμό) κατά το Μάρτη ή με μάτι (ενοφθαλμισμός) κατά τις αρχές Μαΐου.