Το όνειρο, τα κάγκελα του λιμανιού Ηγουμενίτσας, ο τραυματισμός...

Τριανταέξι χρονών άνδρας. Αλλοδαπός, κουρασμένος και απογοητευμένος  και κατατρεγμένος από τη ζωή,  μ' ένα και μοναδικό όνειρο: Να βρει μια καλύτερη και πιο άνετη και πιο αξιοπρεπή ζωή. Θέλει πολλά; Όχι, το αυτονόητο. Το φυσιολογικό. Αυτό, που ποθούμε οι πάντες. Με χίλια βάσανα και αφού, ενδεχομένως, τον εκμεταλλεύτηκαν διάφορα κυκλώματα, έφτασε στην Ηγουμενίτσα, για να ταξιδέψει παράνομα, άλλο τρόπο δεν είχε, προς τον "παράδεισο", έτσι νομίζει, της Ευρώπης. Τώρα, αν είναι "παράδεισος" η Ευρώπη, είναι ολόκληρο θέμα προς συζήτηση. Δεν μπορούσε να μπει κανονικά στο χώρο του λιμανιού εξωτερικού, αφού δεν είχε τα νόμιμα ταξιδιωτικά έγγραφα. Και προσπάθησε να υπερπηδήσει την περίφραξη, προκειμένου να πλησιάσει κάποιο πλοίο και να χωθεί κρυφά μέσα. Η τύχη, όμως, δεν ήταν με το μέρος του. Έκανε βεβιασμένες κινήσεις για να μη γίνει αντιληπτός, με αποτέλεσμα να κατακρημνιστεί και να τραυματιστεί στο αριστερό ισχίο και ελαφρά στον αριστερό αγώνα. Η επιθυμία του έμεινε ανεκπλήρωτη. Εντοπίστικηκε από λιμενικούς, κλήθηκε ασθενοφόρο και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Φιλιατών... Η επιθυμία του έγινε ο εφιάλτης του. Έτσι δε συμβαίνει πολλές φορές για όλους μας στη ζωή...