Όπου και αν σταθεί κανείς στην παράλια κυρίως περιοχή της Θεσπρωτίας, ιδιαίτερα στην Ηγουμενίτσα και στα Σύβοτα, θα βρεθεί "αντιμέτωπος" με άτομα, που ζητιανεύουν, κάθε φύλου και ηλικίας. Πρόκειται για μεταφερόμενους επαγγελματίες ζητιάνους, που όπως έλεγαν στην "Κάτοψη" πολλοί Θεσπρωτοί πολίτες, επιμένουν για τον οβολό και γίνονται και φορτικοί πολλές φορές. Μάλιστα κάτοικοι προτρέπουν την τοπική αστυνομία να παρέμβει, γιατί η δραστηριότητα της επαιτείας τις περισσότερες φορές δεν είναι νόμιμη. Πρόκειται για άτομα που το κάνουν επαγγελματικά, καθώς δεν ξέρουν να κάνουν κάτι άλλο εκτός του να ζητιανεύουν. Έτσι βιοπορίζονται. Στιγμιότυπο μιας ημέρας. «Παρακαλώ, βοηθήστε με, πεινάω», λέει ξανά και ξανά στους περαστικούς η γυναίκα που πουλάει χαρτομάντιλα και στυλούς, κρατώντας ένα μικρό παιδί, στον πεζόδρομο Ηγουμενίτσας. Στην ερώτησή μας «από πού είσαι» η ίδια επαναλαμβάνει «παρακαλώ, βοηθήστε με, πεινάω». Όταν αρνούμαστε να της δώσουμε κάτι, σηκώνεται θυμωμένη λέγοντας κάτι μέσα της και απομακρύνεται βιαστικά, σχεδόν τρέχοντας. Όλοι αυτοί οι επαίτες, που στραγγίζουν το υστέρημα και την ευαισθησία του κόσμου, μεταλλάσσονται στους δρόμους σε ένα άγνωστο πόλεμο. Τα μωρά στα πεζοδρόμια αποτελούν το καλύτερο χαρτί στις επιχειρήσεις της επαιτείας. Ψευτο-μαμάδες να εξαργυρώνουν τις παιδικές ψυχές με μερικές χούφτες ευρώ. Είναι βέβαια και «νέας εισαγωγής» από τα Βαλκάνια.