Συμπαθέστατος υπάλληλος του δήμου Ηγουμενίτσας έφυγε αιφνίδια από τη ζωή. Πρόκειται για τον Γεώργιο Δημητρίου, που γι' αυτόν θυμούνται συγκινημένοι τα καλύτερα και οι συνάδελφοί του, αλλά και πολλοί συμπολίτες του. Και δεν μπορούσε νάναι διαφορετικά, αφού ήταν εργατικός, ευσυνείδητος, μα πάνω απ' όλα ανθρώπινος. Αθόρυβα
άφησε το στίγμα του σ' αυτή τη ζωή. Και αυτό το στίγμα είναι δημιουργικό και με απόθεμα σε ήθος. Κάτι, που μπορεί να μετριάσει, όσο βέβαια είναι δυνατόν, τον πόνο της οικογένειάς του, των συγγενών του και των φίλων του. Όταν φεύγουν αιφνίδια από τη ζωή άτομα με τα γνήσια χαρακτηριολογικά γνωρίσματα του αλησμόνητου Γιώργου Δημητρίου, η κοινωνία, που τόσο τους έχει ανάγκη, φτωχαίνει.