Πολλοί είναι οι προσκυνητές, που επισκέπτονται τη Μονή Γηρομερίου στη Θεσπρωτία. Ανέρχονται σε χιλιάδες σε ετήσια βάση. Η σημερινή μοναστική αδελφότητα, που εγκαταστάθηκε εκεί το 1989, ο ηγούμενος Μεθόδιος και οι ιερομόναχοι Αλέξιος και Σεραφείμ, πέρα από το γεγονός ότι την έχουν ανακαινίσει ριζικά, με την αναστήλωση και συντήρηση του κτηριακού συγκροτήματος, το οποίο με την πάροδο των αιώνων είχε υποστεί σημαντικές φθορές, μέχρι του σημείου της ολοκληρωτικής κατάρρευσης σε κάποια από τα τμήματά του, έχει και άλλη μεγαλύτερη προσφορά και συνεισφορά. Οι αρχιμανδρίτες με την πνευματική τους ωριμότητα και τη συνεπή λειτουργική τους ζωή, βοηθούν πολλούς ανθρώπους να στρέψουν τα μάτια τους προς το Θεό. Με το παράδειγμά τους δείχνουν ότι η χριστιανική ζωή, είναι ζωή αγάπης. Η αγάπη, βέβαια, επιβάλλει υποχρεώσεις και απαιτεί θυσίες. Κάνει τη ζωή όμορφη, όμως, της δίνει φτερά, την ανεβάζει. Πρόκειται για βάρος ανυψωτικό, ευχάριστο, χαρούμενο. Με το λόγο και τη στάση τους ανεβάζουν τους προσκυνητές στους ωραίους κόσμους της δικής τους παρουσίας. Εκεί, που η ζωή είναι ανάλαφρη και ευτυχισμένη.