Άστοχη η συσχέτισή του με το Φιντέλ Κάστρο, που επιχειρήθηκε τις τελευταίες ημέρες μέ άρθρα...
Η Ελλάδα δεν τίμησε όσο θα έπρεπε τον Σουλιώτη ήρωα Μάρκο Μπότσαρη. Τον τίμησε, όμως, δεόντως η παγκόσμια κοινότητα! Τον θάνατό του θα τον κάνουν ποίηση, ποιητές όπως η
Γιοχάνα Κίνκελ και ο Βίλχελμ Μύλλερ. Από το καλοκαίρι του 1823, που έπεσε ηρωικά μαχόμενος, χαρακτηρίστηκε στο διεθνή χώρο ως νέος Λεωνίδας. Τον τάφο του φιλοτέχνησε ο περίφημος Γάλλος γλύπτης Νταβίντ ντ' Ανζέ. Κατά τη
διάρκεια του 19ου αιώνα, το ποίημα
Marco Bozzaris του Φιτζ-Γκρην Χάλεκ, συμπεριλαμβάνονταν στα αναγνωστικά του σχολείου στην
Αμερική και οι μαθητές είχαν την υποχρέωση να το μάθουν. Ωστόσο από Θεσπρωτούς, αλλά και άλλους, θεωρείται, τουλάχιστον, άστοχη η συσχέτισή του, έστω και έμμεση, με το Φιντέλ Κάστρο, που επιχειρήθηκε τις τελευταίες ημέρες από αρθρογράφους Αθηναϊκών Μέσων Ενημέρωσης. Άλλο το Σούλι, άλλο η Κούβα. Άλλος ο αγώνας του Μάρκου Μπότσαρη, άλλος ο αγώνας του Φιντέλ Κάστρο... Όταν ο Μάρκος Μπότσαρης διορίσθηκε από την κυβέρνηση στρατηγός, προσκάλεσε όλους τους οπλαρχηγούς και αγωνιστές που βρίσκονταν στο Μεσολόγγι και τους είπε: "Σπαράζεται η καρδιά μου βλέποντας τους συμπατριώτες μου χωρισμένους, νομίζουν πως εγώ από εγωισμό επιθυμώ να τους διοικώ. Εμείς παρατήσαμε την πατρίδα μας και τώρα γυρεύουμε να αποκτήσουμε καινούρια. Σας ρωτώ: Μπορούμε να πετύχουμε όσο θα είμαστε χωρισμένοι; Εγώ πατριώτες μου, δε ζήτησα αξιώματα από τη διοίκηση ούτε αρχηγός σας διορίστηκα. Ένα βαθμό μου δώσανε. Τάχατες κι εσείς όλοι οι καπεταναίοι δεν είστε άξιοι να τον πάρετε; Για να σας αποδείξω πως δε με κατέχει κανένας εγωισμός και καμιά δίψα για μεγαλεία και πως είμαι εκείνος ο Μάρκος, που τον γνωρίσατε να πολεμάει στο πλευρό σας, να εδώ μπροστά σας σκίζω το δίπλωμα της στρατηγίας που μου στείλανε. Και σας ορκίζομαι πως κανένα άλλο αξίωμα δε θέλω από εκείνο που είχανε οι πρόγονοί μας, κι εσείς οι ίδιοι έχετε. Εμάς αδέρφια δεν μας απέμεινε τίποτα να μοιράσουμε ανάμεσά μας.Το μόνο κοινό που έχουμε είναι η τιμή και η δόξα. Να ο εχθρός μας περιμένει! Στο πόλεμο όπου θα ανοίξουμε μαζί του θα δοξαστεί και θα τιμηθεί εκείνος από μας, που θα σταθεί αληθινό παλικάρι." H καταγωγή των Μποτσαραίων ήταν η Δράγανη (σημερινή Αμπελιά) Θεσπρωτίας. Ο Μάρκος Μπότσαρης γεννήθηκε στο Σούλι το 1790 και πέθανε ηρωικά στο Καρπενήσι το 1823. Γιος του Κίτσου Μπότσαρη, υπήρξε από τις επιφανέστερες και ηρωικότερες μορφές της Ελληνικής Επανάστασης.
Αμερική και οι μαθητές είχαν την υποχρέωση να το μάθουν. Ωστόσο από Θεσπρωτούς, αλλά και άλλους, θεωρείται, τουλάχιστον, άστοχη η συσχέτισή του, έστω και έμμεση, με το Φιντέλ Κάστρο, που επιχειρήθηκε τις τελευταίες ημέρες από αρθρογράφους Αθηναϊκών Μέσων Ενημέρωσης. Άλλο το Σούλι, άλλο η Κούβα. Άλλος ο αγώνας του Μάρκου Μπότσαρη, άλλος ο αγώνας του Φιντέλ Κάστρο... Όταν ο Μάρκος Μπότσαρης διορίσθηκε από την κυβέρνηση στρατηγός, προσκάλεσε όλους τους οπλαρχηγούς και αγωνιστές που βρίσκονταν στο Μεσολόγγι και τους είπε: "Σπαράζεται η καρδιά μου βλέποντας τους συμπατριώτες μου χωρισμένους, νομίζουν πως εγώ από εγωισμό επιθυμώ να τους διοικώ. Εμείς παρατήσαμε την πατρίδα μας και τώρα γυρεύουμε να αποκτήσουμε καινούρια. Σας ρωτώ: Μπορούμε να πετύχουμε όσο θα είμαστε χωρισμένοι; Εγώ πατριώτες μου, δε ζήτησα αξιώματα από τη διοίκηση ούτε αρχηγός σας διορίστηκα. Ένα βαθμό μου δώσανε. Τάχατες κι εσείς όλοι οι καπεταναίοι δεν είστε άξιοι να τον πάρετε; Για να σας αποδείξω πως δε με κατέχει κανένας εγωισμός και καμιά δίψα για μεγαλεία και πως είμαι εκείνος ο Μάρκος, που τον γνωρίσατε να πολεμάει στο πλευρό σας, να εδώ μπροστά σας σκίζω το δίπλωμα της στρατηγίας που μου στείλανε. Και σας ορκίζομαι πως κανένα άλλο αξίωμα δε θέλω από εκείνο που είχανε οι πρόγονοί μας, κι εσείς οι ίδιοι έχετε. Εμάς αδέρφια δεν μας απέμεινε τίποτα να μοιράσουμε ανάμεσά μας.Το μόνο κοινό που έχουμε είναι η τιμή και η δόξα. Να ο εχθρός μας περιμένει! Στο πόλεμο όπου θα ανοίξουμε μαζί του θα δοξαστεί και θα τιμηθεί εκείνος από μας, που θα σταθεί αληθινό παλικάρι." H καταγωγή των Μποτσαραίων ήταν η Δράγανη (σημερινή Αμπελιά) Θεσπρωτίας. Ο Μάρκος Μπότσαρης γεννήθηκε στο Σούλι το 1790 και πέθανε ηρωικά στο Καρπενήσι το 1823. Γιος του Κίτσου Μπότσαρη, υπήρξε από τις επιφανέστερες και ηρωικότερες μορφές της Ελληνικής Επανάστασης.