"Είμαστε σε "πόλεμο" συνείδησης...", τονίζει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων δρ Ιωάννης Φύκαρης

"Είμαστε σε πόλεμο συνείδησης...", τονίζει σ' ένα ενδιαφέρον άρθρο του ο επίκουρος καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων δρ Ιωάννης Φύκαρης. Υπογραμμίζει μεταξύ άλλων: "Έχοντας ζήσει ο Έλληνας, γιατί του την πρόσφεραν απλόχερα, μια επίπλαστη ευμάρεια κι έναν πλουτισμό, που δεν του ανήκε και που
κατά κύριο λόγο απέκτησε χωρίς ιδιαίτερο κόπο, έχοντας ταυτόχρονα καθοδηγηθεί στο να πιστέψει ότι δεν χρειάζεται να

εργαστεί ιδιαίτερα και να βάζει άλλους να δουλεύουν γι' αυτόν, τους πρώτους οικονομικούς μετανάστες, κυρίως αλβανικής προέλευσης, που εισήλθαν παράνομα στη χώρα, σκεπτόμενος μόνο την ευκολία, τον καταναλωτισμό και εν πολλοίς τον άσκοπο υπερκαταναλωτισμό, διαμορφώνοντας την πεποίθηση ότι μπορεί να αποκτήσει ό,τι θέλουν και όπως το θέλει, αδιαφορώντας για συνέπειες και, τελικά, και δυστυχώς, περνώντας αυτή τη δομή σκέψης και συμπεριφοράς στις νέες γενιές, οδηγήθηκε στην σχεδόν ολική αποδόμηση της συνείδησής του και της πολιτισμικής του διαχρονικότητας. Δημιούργησε ψεύτικο και προσωρινό αξιακό σύστημα και όταν αποδείχθηκε η φενάκη βρέθηκε απροστάτευτος και ανήμπορος πλέον να αντιδράσει. Αναρωτιέται ωστόσο κανείς αν υπάρχουν ακόμη περιθώρια αντίδρασης, με την έννοια της αφύπνισης και της επανεργοποίησης των δομικών στοιχείων της συνείδησης του Έλληνα. Δύσκολο πράγμα! Πολύ δύσκολο πράγμα! Αλλά αν όχι τώρα, πότε. Τώρα, που υπάρχει ακόμη ουσιαστικό και δυναμικό υπόλειμμα συνείδησης, το οποίο δημιουργεί βάσιμες προϋποθέσεις ελπίδας για το μέλλον όχι μιας ξεθωρισμένης "ελπίδας" σλόγκαν. Το τι θα αποφασίσουμε, όσο και αν φαίνεται παράδοξο, είναι στο δικό μας χέρι. Αρκεί να το πιστέψουμε, συνειδητοποιώντας ότι ζούμε ένα άλλο είδος "πολέμου". Έναν "μετά-πόλεμο", ο οποίος συντελείται κεκαλυμμένα, όχι με πολυβόλα, τανκς ή αεροπλάνα, αλλά με τρόπους και μέσα που στοχεύουν στην αποσάρθρωση της ανθρώπινης συνείδησης, σκοτώνοντας τις ψυχές των παιδιών...