νεφρολόγο Ανδρέα Ζουριδάκη, υπεύθυνο στην ανθηρή μονάδα Τεχνητού Νεφρού, που στην ουσία την έστησε ο ίδιος και αγωνίζεται πολλά
χρόνια τώρα για τη λειτουργία της, έχοντας, βέβαια, τη συνδρομή και άλλων ατόμων. Ο ανθρωπισμός του δεν εκφράζεται ως εξ
αποστάσεως αντίδραση σε μια εικόνα ανθρώπινης οδύνης και δυστυχίας,
αντίδραση στιγμιαία όσο και εφήμερη, αλλά είναι άμεσος και έχει προσωπικό κόστος, αφού εκδηλώνεται ως ενεργητική συμμετοχή στα προβλήματα του ασθενή, με στόχευση την ιατρική και ηθική στήριξη, για να ξεπεραστούν ή να απαλυνθούν οι δυσκολίες. Και αυτό είναι, που έχει σημασία. Ο Ανδρέας Ζουριδάκης δείχνει και ανοίγει τον δρόμο για έναν πρακτικό και μαχητικό
ανθρωπισμό, που μπορεί να εμπνεύσει όσους πιστεύουν ότι η αλλαγή της κοινωνίας μπορεί να
επέλθει μόνο διά μέσου της αυτενέργειας και της στράτευσης των ίδιων
των ανθρώπων.