Στυλιανός Μπέλλος και Σάββας Σιάτρας: "Τα πανηγύρια έχουν χάσει πλέον τον παραδοσιακό χαρακτήρα τους"!
Δύο μεγάλες φυσιογνωμίες του Ηπειρωτικού δημοτικού τραγουδιού ενάντια στην υποβάθμιση και την αλλοίωση της παράδοσης...
Δύο μεγάλες φυσιογνωμίες του Ηπειρωτικού δημοτικού τραγουδιού, ο Στυλιανός Μπέλλος και ο Σάββας Σιάτρας, κατακεραύνωσαν όσους συμβάλλουν στην υποβάθμιση και στην αλλοίωση της παράδοσης. Σε εκδήλωση προς τιμή του Στυλιανού Μπέλλου στο Σεβαστό Παραμυθιάς, οι κορυφαίοι τραγουδιστές, στις ομιλίες τους, εξέφρασαν την πικρία τους, για το ότι "τα πανηγύρια έχουν χάσει πλέον τον παραδοσιακό χαρακτήρα τους". Όπως επεσήμαναν, τα πανηγύρια, όπου κρίνεται η επιβίωση της παράδοσης , είναι άνευρες και εμπορευματοποιημένες αναβιώσεις
παλαιών συνηθειών και δεν έχουν ή έχουν ελάχιστη σχέση με τον ζωντανό πολιτισμό, που παραλήφθηκε από τις προηγούμενες γενιές και πρέπει να παραδοθεί στις επόμενες γενιές. Κάποτε τα πανηγύρια ήταν μια όαση, μια στιγμή ξενοιασιάς και μια ευκαιρία για διασκέδαση στην σκληρή και κοπιαστική ζωή, που ζούσαν οι άνθρωποι. Σήμερα
έχουν χάσει την αυθεντική τους μορφή και την άρρηκτη σχέση τους με τα λαϊκά αισθήματα, δεν διατηρούν το πολιτισμικό τους
ύφος και δεν προσφέρουν την ίδια ανάταση και χαρά στον
άνθρωπο. Τις περισσότερες φορέςδεν έχουν περιεχόμενο. Η παράδοσή μας γνωρίζει να διατηρεί το μέτρο. Από τότε όμως, που το κέρδος έγινε αυτοσκοπός, ακόμα και η παράδοση αλλοτριώθηκε. Στα πανηγύρια θα έπρεπε να διαδίδεται η αυθεντική μουσική μας παράδοση, κάτι που δεν συμβαίνει, όπως υπογραμμίστηκε, στους καιρούς μας. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πανηγύρια της υπαίθρου, χωρίζονταν παλαιά
σε τρία επίπεδα. Πρώτο το θρησκευτικό, με λειτουργία στην εκκλησία και
λιτάνευση της εικόνας. Δεύτερο το ψυχαγωγικό, με όργανα, μουσική και
χορό. Κκαι τρίτο το οικονομικό, καθώς στήνονταν υπαίθρια παζάρια. Οι
κάτοικοι των χωριών είχαν την ευκαιρία να αναδιοργανώσουν τις κοινωνικές
τους σχέσεις, είτε σε οικογενειακό είτε σε ευρύτερο επίπεδο, να
συνάψουν συμφωνίες οικονομικής φύσης,αλλά και να αναβαπτιστούν στα ήθη και στα έθιμά τους.