Το δέντρο, που ανθίζει, η ζωή, που ανθίζει!

Τα κλαδιά αυτού του δέντρου (πάνω από το χωριό Βροσίνα Ιωαννίνων) είναι έτοιμα από τη νάρκη του χειμώνα, να περάσουν στην "ανάσταση" της Άνοιξης. Και από ξερά, που είναι, να ανθίσουν. Και συμβολίζουν τη νεκρή ζωή, που ξαναγεννιέται... Την παγωνιά της φύσης διαδέχεται το δένδρο, που ανθίζει. Και από αυτό το άνθισμα, δημιουργείται μια χαρά στα μάτια, ένα χαμόγελο στα χείλη. Και από τη
χαρά στα μάτια, από το χαμόγελο στα χείλη, προκαλείται η καρδιά.  Και η πρόκληση της καρδιάς μάς οδηγεί  στο να αφήσουμε πίσω την παγωνιά του κακού και ν' ανθίσουμε μέσα μας την αρετή. Να ξεφύγουμε από το καταχείμωνο της απελπισίας και να περάσουμε στο ολόφωτο της ελπίδας.