Πατέρας και γιος άφησαν, άνεργοι, την πόλη και γύρισαν στο χωριό
Λήψη συνδέσμου
Facebook
X
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές
Ο 44χρονος Σάββας Λαμπριανίδης, ιδιωτικός υπάλληλος, και ο 21χρονος γιος του Μάρκος, ηλεκτρολόγος εγκαταστάσεων, είδαν και αποείδαν στη Θεσσαλονίκη, όπου ζούσαν, και αναγκάστηκαν να γυρίσουν στο χωριό τους, την Αναγέννηση Σερρών. Η ανεργία τους έπνιξε. Επισκεύασαν το πατρικό του σπίτι και ξεκίνησαν αγροτικές ασχολίες με 17,5 ιδιόκτητα στρέμματα. Τώρα νοικιάζουν 700. Καλλιεργούν ρύζι, καλαμπόκι και τεύτλα. Λέει ο Σάββας Λαμπριανίδης: "Γεννήθηκα στο χωριό και μόλις παντρεύτηκα έφυγα για τη Θεσσαλονίκη, σε ηλικία 22 χρόνων. Εκεί δούλεψα σε δύο βιοτεχνίες-κλωστήρια.
Οταν έσπασε η δουλειά, το 2000, έφτιαξα ένα συνεργείο καθαρισμού. Δούλεψα υπερβολικά, αλλά δεν έβγαινε μεροκάματο. Το χωριό μου έχει ριζοχώραφα. Το ρύζι είναι μια παραγωγή που έχει μέλλον, επειδή υπάρχουν άδειες για ορισμένους νομούς και συγκεκριμένα χωριά. Δεν μπορεί να το σπείρει ο καθένας όπου θέλει». Ο γιός του Μάρκος αναφέρει: "Είναι μια καλή διέξοδος στην κρίση η δουλειά του αγρότη. Είναι δύσκολη, αλλά το προτιμώ από το να δουλεύω για 400 και 500 ευρώ και να φοβάμαι μην απολυθώ».
Ο 44χρονος Σάββας Λαμπριανίδης, ιδιωτικός υπάλληλος, και ο 21χρονος γιος του Μάρκος, ηλεκτρολόγος εγκαταστάσεων, είδαν και αποείδαν στη Θεσσαλονίκη, όπου ζούσαν, και αναγκάστηκαν να γυρίσουν στο χωριό τους, την Αναγέννηση Σερρών. Η ανεργία τους έπνιξε. Επισκεύασαν το πατρικό του σπίτι και ξεκίνησαν αγροτικές ασχολίες με 17,5 ιδιόκτητα στρέμματα. Τώρα νοικιάζουν 700. Καλλιεργούν ρύζι, καλαμπόκι και τεύτλα. Λέει ο Σάββας Λαμπριανίδης: "Γεννήθηκα στο χωριό και μόλις παντρεύτηκα έφυγα για τη Θεσσαλονίκη, σε ηλικία 22 χρόνων. Εκεί δούλεψα σε δύο βιοτεχνίες-κλωστήρια.