... Και ρίξτο στο γιαλό...

Συμβαίνει συχνά να βοηθήσουμε έναν συνάνθρωπο που βρέθηκε κάποτε στην ανάγκη, να παρασταθούμε σε ξένο πόνο, να ενισχύσουμε υλικά και ηθικά κάποιον που μας ζήτησε - ή κι αν ακόμα δεν μας ζήτησε - τη συνδρομή μας και τη συμπαράστασή μας, και να εισπράξουμε αντί του μάννα, χολή.
Στην ουσία η αχαριστία δεν είναι συναίσθημα, αλλά μάλλον...αναισθησία, που, φυσικά, δεν ικανοποιεί και δεν ενθουσιάζει εκείνον που την "εισπράττει".
Χαιρόμαστε την ευγνωμοσύνη σαν θείο δώρο, η αλήθεια, όμως, είναι πως σπάνια την απαντούμε στη ζωή. Η αχαριστία είναι συνήθως ο πιο πιστός συμπαραστάτης της ευεργεσίας. Κι όμως... "Κάμε το καλό και ρίξτο στο γιαλό".