"Πάσχα λαμπρόν, Πάσχα τερπνόν, Πάσχα Κυρίου Πάσχα". Αυτό το Πάσχα θα εορτάσουμε, όπου και αν βρεθούμε. Είτε στα χωριά μας, είτε στις πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού, όπου ζουμε και εργαζόμαστε.
Παρά τις οικονομικές δυσκολίες, παρά την έλλειψη ρευστότηας, το πνεύμα αισιοδοξίας και ελπίδας δεν θα λείψει.Μπορεί κάποιοι στην περιοχή μας να μην έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν ολόκληρο κατσίκι ή αρνί, ωστόσο θα γευτούν το κρέας! Μπορεί να μην έχουν την ευχέρεια να αγοράσουν ακριβό κρασί, ωστόσο θα γευτούν το ποτό!
Αν και το οικονομικό κλίμα είναι βαρύ, οι καρδιές μας είναι ζεστές. Θα γλεντήσουμε το Πάσχα με την ψυχή τους.Με λιγότερες, ενδεχομένως απολαύσεις, όμως με χαρούμενη διάθεση.
Θα βιώσουμε την ανάσταση με κέφι, αν και οι ημέρες, λόγω της οικονομικής συγκυρίας, προκαλούν θλίψη.
Ωστόσο μας περιέγραψε πως αισθάνθηκε τις Πασχαλιές που πήγε στη γενέτειρά του.Αν και το οικονομικό κλίμα είναι βαρύ, οι καρδιές μας είναι ζεστές. Θα γλεντήσουμε το Πάσχα με την ψυχή τους.Με λιγότερες, ενδεχομένως απολαύσεις, όμως με χαρούμενη διάθεση.
Θα βιώσουμε την ανάσταση με κέφι, αν και οι ημέρες, λόγω της οικονομικής συγκυρίας, προκαλούν θλίψη.
Απόδημος, μας έλεγε στο τηλέφωνο πως φέτος "θα κάνω Πάσχα στην Αθήνα. Ίσως του χρόνου να έχω την άνεση να ξανακατέβω στο χωριό... Δεν ξέρω...".
"Είμαι παιδί της πόλης... Ίσως γι' αυτό και όποτε κατεβαίνω το Πάσχα στο χωριό της μάνας μου στην Κόνιτσα, νιώθω κάπως παράξενα...
Το όλο κλίμα της Μεγαλοβδομάδας , οι ξέγνοιαστες βόλτες στα σιωπηλά σοκάκια του χωριού με τα γκρεμισμένα, κάπου-κάπου σπίτια, το θρόισμα των φύλλων των δέντρων που διαπερνά το μυαλό σου, σε κάνουν να έρχεσαι πιο κοντά με τον εαυτό σου, σε κάνουν να βλέπεις τόσο μακρινά τις δουλειές, τις υποχρεώσεις, τις συσκέψεις, τις εκκρεμότητες που περιμένουν πίσω...
Θυμάμαι πολλά από το Πάσχα στο χωριό...Από το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης οι γυναίκες καταπιάνονται με το ζύμωμα. Ζυμώνουν κουλούρια, τσουρέκια και τις λαμπροκουλούρες. Μεγάλη Παρασκευή ο Επιτάφιος... Περνάει έξω από το σπίτι μας... Όλο το χωριό τον ακολουθεί με φαναράκια και λαμπάδες στα χέρια...Μεσάνυχτα Μεγάλου Σαββάτου. Η καμπάνα του χωριού χτυπά και πέφτουν και ντουφεκιές.Μόλις πει ο παπάς το «δεύτε λάβετε φως», πολλοί με ένα κερί το άγιο φως στο σπίτι τους αμίλητοι (μόλις πάρουν το φως και μέχρι να πάνε το σπίτι δεν λένε καμιά λέξη), πιστεύοντας ότι έτσι θα γίνει κάτι καλό στο σπιτικό τους και πως έτσι θα φύγουν τα κακά δαιμόνια. Την Κυριακή του Πάσχα, η μέρα θα περάσει με φαγητό και ποτό. Επιβάλλεται από το έθιμο".
Ευχόμαστε σε όλους καλό Πάσχα. Να περάσετε, μαζί με τα αγαπημένα σας πρόσωπα, όσο καλύτερα γίνεται. Και ας θυμηθούμε να υψώσουμε ο ένας για τον άλλον το ποτήρι της... ευτυχίας.